O książce: rok / "Marsz Radetzky'ego" (1932) to bodaj najlepsza powieść austriackiego pisarza Josepha Rotha (1894-1939), któremu udało się napisać w ciągu swojego krótkiego życia czternaście powieści. Młodość i wczesne życie Rotha zbiegły się z upadkiem i upadkiem „patchworku” Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Natomiast „Marsz Radetzkiego” poświęcony jest upadkowi imperium. W 1859 r. założyciel rodu baronów von Trotta i Sipolye uratował życie młodemu cesarzowi Franciszkowi Józefowi w bitwie pod Solferino, za co otrzymał szlachtę i majątki. . Powieść śledzi losy trzech pokoleń rodziny von Trotta, od założyciela dynastii, porucznika Józefa, po jego wnuka Karola Józefa, który zginął na samym początku I wojny światowej, która stała się prawdziwym symbolem końca XIX wieku. Ściśle mówiąc, życie bohaterów nie jest tak naprawdę życiem, ale raczej stopniowym wymieraniem. Zanikają, tak jak zanika samo imperium, w posiadaniu jedynie starszego monarchy. Ojciec Karola Józefa, urzędnik Franz von Trotta, umiera w dniu, w którym Austria pochowuje swojego cesarza. Elegiczny ton delikatnie miesza się z ironią, w wyniku czego powstaje melancholijny smutek, przyprawiony wspomnieniami „starych dobrych czasów”. Pomimo tego, że Joseph Roth jest dość krytyczny (w książce jest wiele stron satyrycznych – o wojsku, o urzędnikach, o życiu codziennym) w stosunku do opisywanego czasu i jego bohaterów, to tęsknota za czasami wcześniejszymi czasami przebija się w poszczególnych fragmentach.